Ormancılık

Türkiye topraklarının %26 oranındaki bölümü orman rejimi altındadır. İyi vasıflı, verimli ormanların kapladığı alan yalnızca %13 gibi çok düşük bir miktarı oluşturmaktadır. Ülkede kişi başına düşen verimli orman alanı ise 0.14 hektardır.

1997 yılında Antalya'da düzenlenen 11. Dünya Ormancılık Kongresi'nde de belirtildiği gibi, sürdürülebilir kalkınma için ülkedeki yenilenebilir özellikteki orman kaynakları ekosistem anlayışı dahilinde değerlendirilmektedir. Nitekim ülkede ormanların korunması, geliştirilmesi ve işletilmesiyle ilgili çalışmalarda, sürdürülebilir orman idaresi ilke ve prensiplerinin uygulanması esas alınmıştır. Devlet ormanlarında ve tüzel kişilerin mülkiyetindeki arazilerde ağaç servetini çoğaltmak, toprak, su ve bitki arasında bozulan dengeyi kurmak, geliştirmek ve çevre değerlerini korumak amacıyla, 1995 yılında "Milli Ağaçlandırma ve Erozyon Kontrolü Seferberlik Kanunu" çıkarılmıştır. Böylece ülkede, 1995 yılından itibaren kamu kurum ve kuruluşları, gerçek ve tüzel kişiler tarafından yapılan ağaçlandırma ya da erozyon kontrol çalışmaları daha sistemli bir şekilde desteklenmeye başlanmıştır. Alınan teknik ve mali teşvik tedbirleriyle, 1998 yılında toplam 69 bin hektarda ağaçlandırma ve erozyon kontrolü, 10 bin hektarda da enerji ormanı tesisi gerçekleştirilmiştir.

Ülkede ormancılık sektöründe kamu ve özel kesim olarak yılda ortalama 29 milyon metreküp dolayında odun imalatı yapılmaktadır. Bunun yaklaşık %68'i yakacak odun olarak kullanılmaktadır. Yurtiçi arz açığının kapatılması için 1985 yılından bu yana her yıl önemli miktarlarda odun ithalatı yapılmaktadır.